É a nai do tempo
 |
| Foto.Arquivo familiar |
entre xestos infantís
e amor nas palabras.
É a música dos avós
á espera do verán,
contando tempo
en cada mañá.
É o encontro cos meus,
aqueles sen necesidade
de contar espazo ni tempo
e xuntar pasos e sogos.
É a miña nai eterna
a que limpa as bágoas
nos días fartos de medo
e coitados de afouteza.
É a lingua eterna
sen ensino de letras
e xeitiño para falar soños
que sempre enchen dela.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Muchas gracias por tu comentario. Nos leemos!!